- Πέτρο, σε δύο μήνες συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από την ένταξή σου στο δυναμικό του Παναιγειρατικού. Τι συναισθήματα σου προκαλεί όλο αυτό; Τέσσερα χρόνια στον Παναιγειρατικό. Αλήθεια, πώς νιώθεις;
Π.Π.: "Όντως τον Αύγουστο συμπληρώνονται τέσσερα. Τέσσερα χρόνια, τα οποία ελπίζω να γίνουν και δεκατέσσερα και εικοσιτέσσερα. Νιώθω πραγματικά περήφανος που αποτελώ μέλος αυτής της ομάδας, όχι μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά κυρίως για το εξωαγωνιστικό. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω παιδιά, τα οποία πέραν της αγωνιστικής τους αξίας, είναι άνθρωποι με λαμπρούς χαρακτήρες, με ήθος, με ιδανικά και είμαι ευτυχής που μπορώ να τους θεωρώ φίλους μου".
- Το πρώτο σου ματς με τη φανέλα του Παναιγειρατικού ήταν στις 10 Αυγούστου του 2007 στο 2-1 κόντρα στα Χρυσάμπελα. Δε γνώριζες και δε σε ήξερε σχεδόν κανείς. Είχες άγχος;
Π.Π.: "Άγχος όσον αφορά τον αγώνα δεν είχα, γιατί είχα μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου εκείνη την περίοδο. Προερχόμουν από μία χρονιά με δύο και πολλές φορές τρεις αγώνες την εβδομάδα και ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Τώρα, για το ότι δεν ήξερα και δε με ήξερε κανείς, για να είμαι ειλικρινής, πάλι δεν είχα άγχος. Γιατί ακόμη δεν είχα καταλάβει το μέγεθος του Παναιγειρατικού, το τι σημαίνει η ομάδα για αυτά τα παιδιά που την απαρτίζουν. Μου είχε μιλήσει ο Χάρης ο Πλούμης για την ομάδα αλλά είχαμε μείνει κυρίως στο αγωνιστικό κομμάτι. Αν εγώ δεν εντασσόμουν τότε στην ομάδα και μου δινόταν η ευκαιρία να δοκιμαστώ και να ενταχθώ τώρα, όπου λόγω του Χάρη θα γνώριζα περισσότερα για τον Παναιγειρατικό, σίγουρα θα ένιωθα περίεργα και πολύ πιθανόν να είχα κάποιο άγχος".
- Πιστεύεις ότι χρωστάς πολλά στο φίλο σου Χάρη Πλούμη για τη μετεγγραφή σου στον ΑΟΠ;
Π.Π.: "Σίγουρα! Του είμαι ευγνώμων που μεσολάβησε για να αγωνιστώ για πρώτη φορά στον Παναιγειρατικό τον Αύγουστο του 2007 στον αγώνα με τα Χρυσάμπελα. Ποτέ δεν έμαθα, αλλά φαντάζομαι ότι θα είχε μιλήσει με καλά λόγια για εμένα πριν αποφασίσουν τα παιδιά στην ομάδα να με δοκιμάσουν. Και δεν ξέρω αν τους μίλησε και μετά. Θα ήθελα όμως να τον ευχαριστήσω πραγματικά γιατί η φιλία μας αποτέλεσε την αφορμή για να ανοίξει ένα πολύ όμορφο κεφάλαιο στη ζωή μου. Οπότε, ναι, του χρωστάω πολλά".
